100 lat lotnictwa sanitarnego i LPR
Nasz mural
Mural, który powstał na ścianie budynku Lotniczego Pogotowia Ratunkowego, przy ul. Księżycowej 5 w Warszawie, początkowo miał być pamiątką obchodów 25. rocznicy powstania LPR. Pierwotny pomysł szybko się rozwinął do obecnej postaci. Uświadomiliśmy sobie bowiem, że rok 2025 to nie tylko 25 lat istnienia Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. To rok szczególny w całej historii wykorzystywania w Polsce samolotów i śmigłowców do niesienia pomocy wszystkim potrzebującym. Staraliśmy się w naszym muralu pokazać kilka istotnych momentów na tej drodze. W obrazie ukryliśmy także kilka symboli, które mają uhonorować ważne dla nas wydarzenia. Zaprezentowane samoloty i śmigłowce nie były tymi pierwszymi, które pozwoliły na ratowanie ludzkiego życia, ale są swoistymi kamieniami milowymi na naszej „ścieżce życia”. Mamy nadzieję, że właśnie takie przedstawienie tej historii zostanie przez Państwa dobrze przyjęte.
Zatem zacznijmy od początku…
1925
Było to tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości i po ostatecznym ukształtowaniu się granic Rzeczypospolitej Polskiej. Było to ledwo dwa lata po pierwszym udanym wykorzystaniu przez Francuzów samolotów do ewakuacji medycznej rannych z Maroka i Syrii. W 1923 roku grupa wizjonerów, z generałem Felicjanem Sławojem Składkowskim na czele, zaczęła tworzyć podwaliny lotnictwa sanitarnego w Polsce. W roku 1924 przeprowadzili pokaz możliwości samolotu sanitarnego, jednak wciąż z pozorantem na pokładzie. Nasza historia zaczęła się 100 lat temu. Właśnie wtedy, dokładnie 24 października 1925 roku, przewieziono samolotem rannego żołnierza z Dęblina do Warszawy. Ta data stanowi symboliczny początek. Również symboliczny jest pierwszy bohater naszego muralu. Jest nim samolot Hanriot H-28s, który w liczbie 16 egzemplarzy był pierwszym powszechnie używanym samolotem sanitarnym w Polsce. Razem z dwoma starszymi Hanriotami H-14 pozwoliły na zorganizowanie sieci 10 baz lotnictwa sanitarnego (w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Toruniu, Lidzie, Lwowie, Dęblinie, Bydgoszczy, Grudziądzu i Pucku). Do początku II wojny światowej polskie lotnictwo sanitarne było organizacyjnie podległe Lotnictwu Wojskowemu, czego symbolem są biało-czerwone szachownice na skrzydłach i ogonie Hanriota.
1955
Realia odbudowy kraju ze zniszczeń po II wojnie światowej spowodowały, że w pełni sprawne lotnictwo sanitarne odrodziło się w 1955 roku. Wówczas po kilku latach starań na terenie całego kraju powstało piętnaście Zespołów Lotnictwa Sanitarnego oraz Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego w Warszawie. Kadrę stanowili w większości byli żołnierze Armii Krajowej oraz lotnicy z polskich sił zbrojnych, którzy podczas II wojny światowej wsławili się walkami pod niebem zachodniej Europy i Afryki. Polskie lotnictwo sanitarne odrodziło się 70 lat temu. Zespoły Lotnictwa Sanitarnego użytkowały kilkanaście typów samolotów. W 1958 roku do CZLS trafił pierwszy śmigłowiec SM-1. Śmigłowce wprowadziły zupełnie nową jakość do lotnictwa sanitarnego, były wręcz stworzone do ratownictwa powietrznego, jednak wciąż 
miały duże ograniczenia eksploatacyjne. Przełom nastąpił w 1972 roku, kiedy to do CZLS i katowickiego ZLS trafiły dwa pierwsze śmigłowce Mi‑2. Właśnie ten pierwszy, warszawski SP-WXA widnieje na naszym muralu. Turbinowe silniki, świetne w tamtych czasach osiągi i duża liczba wprowadzonych do użytkowania egzemplarzy zmieniły obraz polskiego lotnictwa spod znaku wciąż czerwonego krzyża. Jednak na kadłubach śmigłowców Mi-2 od początku widniał napis LOTNICZE POGOTOWIE RATUNKOWE. Śmigłowce sanitarne stały się wszechobecne. Docierały do najdalszych wiosek, dawały szanse na przeżycie lub wyzdrowienie coraz większej liczbie potrzebujących. Bardzo dzielnie służyły u nas 39 lat. Ostatni egzemplarz w wersji Mi-2 Plus zszedł z dyżuru 26 kwietnia 2011 roku.
2000
Kilkadziesiąt lat działalności Zespołów Lotnictwa Sanitarnego, a także zdobycze współczesnej medycyny ratunkowej pokazały konieczność utworzenia nowoczesnego, spójnego, działającego według jednego standardu, systemu ratownictwa powietrznego, którego podstawą miały być śmigłowce, uzupełniane przez szybkie, dalekodystansowe samoloty. Bazując na doświadczeniach niektórych ZLS-ów, w 2000 roku, na bazie infrastruktury i statków powietrznych zespołów sanitarnych i CZLS, utworzono jednorodną jednostkę organizacyjną, ukierunkowaną na ratownictwo medyczne z powietrza – Lotnicze Pogotowie
Ratunkowe, w ramach którego rozpoczęto dyżury Śmigłowcowej Służby Ratownictwa Medycznego, znanej pod międzynarodowym skrótem HEMS. Powstały standardy działań załogi lotniczej i medycznej, standardy wyposażenia medycznego. Na kadłubach śmigłowców i samolotów czerwone krzyże zostały zastąpione przez sześcioramienne granatowe krzyże ratownictwa medycznego, zwane gwiazdą życia. Śmigłowce zmieniły kolor z białych na żółte, aby być lepiej widoczne w trakcie realizacji misji ratunkowych. Historia nowoczesnego ratownictwa medycznego z powietrza trwa zatem 25 lat. W roku 2009 na naszym niebie pojawił się nowy zawodnik – śmigłowiec EC 135. Nie przez przypadek jego sylwetka ujęta jest w okrąg punktowego światła, którym zwykle honoruje się głównego aktora. Dzisiaj to właśnie te śmigłowce tworzą lotniczą część systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego. Ich żółte charakterystyczne sylwetki stały się nieodłącznym elementem naszego krajobrazu, można je spotkać w każdym zakamarku Polski, o każdej porze dnia i nocy. Na muralu pokazano pierwszy śmigłowiec EC 135 w barwach LPR o znakach rejestracyjnych SP-HXB. Znawcy zauważą, że śmigłowiec jest w wersji P3, a tymczasem HXB to wersja P2+. Jest to ukłon do wszystkich 27 użytkowanych przez nas EC 135, niezależnie od wersji. Obecnie dyżury HEMS prowadzimy w 22 bazach śmigłowcowych, z których 6 pełni dyżury całodobowo. Aby system był kompletny, posiadamy także samoloty. Od 2021 r. flotę LPR w pięknym stylu uzupełniły dwa odrzutowe samoloty Learjet 75 i to właśnie pierwszy z nich, SP-MXR, prezentuje się po prawej stronie muralu. Osiągi Learjetów pozwalają na realizację lotów transatlantyckich na wysokościach przelotowych nieosiągalnych przez współczesne samoloty pasażerskie. A pierwsze Hanrioty miały zasięg 350 km i latały z prędkością 115 km/h…
2025 i dalej …
Learjet został ujęty w dynamicznym wznoszeniu. To także jest symbol. Chcieliśmy w ten sposób pokazać, że nasza historia nie jest zamknięta ramami muralu. Tworzymy ją codziennie i przyszłość pokaże, że nie powiedzieliśmy ostatniego słowa. Już niedługo zaczniemy dopisywać do naszej historii kolejne rozdziały.
A na koniec najważniejsze
Skromnie na samym dole muralu widnieją bezimienne sylwetki, symbolizujące to, co tak naprawdę było i jest największym skarbem w całej historii i współczesności Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. Są nimi ludzie. Wszyscy wizjonerzy, organizatorzy, pracownicy – ludzie, którzy tworzyli w Polsce 100, 70 i 25 lat temu lotnictwo spod znaku niegdyś czerwonego, a obecnie granatowego krzyża. Wszyscy piloci, lekarze, felczerzy, pielęgniarze, ratownicy medyczni, inżynierowie, mechanicy, pracownicy operacyjni, administracyjni, kierowcy, dyrektorzy, kierownicy i jakże ważni pracownicy biurowi. To tysiące osób, którzy często poświęcali całe swoje zawodowe życie, abyśmy mogli latać i ratować życie innych. I będą to robili nadal, dopóki gdzieś, ktoś będzie potrzebował naszej pomocy…
„Latamy, by ratować”
Lotnicze Pogotowie Ratunkowe
Kalendarium
1924 r. – gen. Felicjan Sławoj Składkowski powołał Komitet Utworzenia Lotnictwa Sanitarnego w Polsce
1925 r. – powołanie Komitetu Wykonawczego Lotnictwa Sanitarnego
24 października 1925 r. – pierwszy lot sanitarny na trasie Dęblin–Warszawa
8 lutego 1927 r. – Minister Spraw Wewnętrznych gen. Felicjan Sławoj Składkowski wydaje okólnik do wszystkich wojewodów i komisarza rządu Warszawy w sprawie organizacji i zasad funkcjonowania lotnictwa sanitarnego w Polsce
Do 1928 roku lotnictwo sanitarne w strukturach wojskowych posiadało 20 samolotów sanitarnych.
Przed II wojną światową bazy lotnictwa sanitarnego powstały w: Poznaniu, Bydgoszczy, Grudziądzu, Krakowie, Toruniu, Lidzie, Lwowie, Pucku, Dęblinie i Warszawie.
Do wybuchu II wojny światowej lotnictwo sanitarne w Polsce dysponowało 27 samolotami sanitarnymi.
Wybuch II wojny światowej zatrzymał dalszy rozwój i funkcjonowanie lotnictwa sanitarnego w Polsce.
1944 r. – próba odbudowy lotnictwa sanitarnego na bazie 12. Samodzielnego Pułku Lotnictwa Sanitarnego w Wólce Leszczyńskiej
1945 r. – koniec II wojny światowej – dowódca Lotnictwa Wojska Polskiego gen. Fiodor Połonin rozformowuje 12. SPLS
1953 r. – pil. Tadeusz Więckowski kieruje wystąpienie z apelem o utworzenie Cywilnego Lotnictwa Sanitarnego w Polsce do Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej oraz do Zarządu Głównego Ligi Lotniczej
1953 r. – pil. Tadeusz Więckowski ze względu na brak odpowiedzi ze strony władz publikuje swój apel w miesięczniku „Skrzydlata Polska” – to wydarzenie powoduje zainteresowanie władz
lipiec 1955 r. – Minister Zdrowia i Opieki Społecznej upoważnia pil. Tadeusza Więckowskiego do rozpoczęcia organizacji cywilnego lotnictwa sanitarnego w Polsce
grudzień 1955 r. – rozpoczęcie działalności Zespołów Lotnictwa Sanitarnego w Warszawie, Krakowie, Katowicach, Bydgoszczy, Kielcach, Łodzi i w Poznaniu
1956 r. – dyrektor Centralnego Zespołu Lotnictwa Sanitarnego Tadeusz Więckowski wnioskuje o zakup pierwszych śmigłowców
16 maja 1960 r. – pierwszy nocny lot ratunkowy wykonany przez Tadeusza Więckowskiego na trasie Ostrołęka–Warszawa
1961 r. – Tadeusz Więckowski i Jerzy Szymankiewicz dokonują śmigłowcem oblotu Bieszczad, co w konsekwencji skutkuje powstaniem pierwszej bazy lotnictwa sanitarnego w górach
Tadeusz Więckowski kierował polskim lotnictwem sanitarnym w latach 1955-1968
1 października 1968 r. – powołanie pilota Zdzisława Olszańskiego na dyrektora CZLS, tę funkcję pełnił do 4 grudnia 1999 r.
5 marca 1969 r. – po nieudanym leczeniu choroby nowotworowej w USA zmarł Tadeusz Więckowski
W wyniku działań podjętych przez dyrektora Tadeusza Więckowskiego powołano do życia 16 Zespołów Lotnictwa Sanitarnego w: Warszawie, Białymstoku, Bydgoszczy, Gdańsku, Katowicach, Kielcach, Krakowie, Lublinie, Olsztynie, Poznaniu, Rzeszowie, Sanoku, Słupsku, Szczecinie, Wrocławiu i Zielonej Górze. Część wcześniej powstałych baz przestało istnieć.
druga połowa lat 90. XX wieku – sytuacja lotnictwa sanitarnego w Polsce ulega znacznemu pogorszeniu (brak scentralizowanego nadzoru, finansowania bieżącej działalności i remontów statków powietrznych)
1999 r. – w Ministerstwie Zdrowia z inicjatywy podsekretarza stanu Andrzeja Rysia powstaje zespół ekspertów do spraw opracowania koncepcji dalszego funkcjonowania lotnictwa sanitarnego w Polsce. W jego skład weszli: pil. Janusz Roguski, pil. Wojciech Wiejak, pil. Marek Bukowski, pil. Janusz Karolew, pil. Andrzej Brzeziński oraz doradca Ministra Zdrowia dr Przemysław Guła i naczelnik wydziału w MZ Tadeusz Czapiewski
grudzień 1999 r. – Minister Zdrowia podejmuje decyzję o powołaniu Śmigłowcowej Służby Ratownictwa Medycznego obierając przez to nowy kierunek działania lotnictwa sanitarnego jakim jest ratownictwo medyczne. Ta decyzja stanowi przełom w historii, gdyż do tej pory lotnictwo sanitarne realizowało przede wszystkim loty transportowe
grudzień 1999 r. – przeprowadzenie reorganizacji lotnictwa sanitarnego w Polsce minister zdrowia powierzył pil. Januszowi Roguskiemu – człowiekowi, który w dużej mierze nakreślił kierunek zmian w lotnictwie sanitarnym w Polsce
1 stycznia 2000 r. – powołanie Śmigłowcowej Służby Ratownictwa Medycznego
3 marca 2000 r. zarządzeniem ministra zdrowia zlikwidowano Centralny Zespół Lotnictwa Sanitarnego
3 marca 2000 r. – zarządzenie ministra zdrowia w sprawie utworzenia Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Lotnicze Pogotowie Ratunkowe, którego dyrektorem został Janusz Roguski (9 marca)
18 marca 2000 r. – pierwszy lot HEMS w historii LPR (wypadek komunikacyjny w miejscowości Mostki; (załoga: Krzysztof Pietrzak – pilot, Robert Gałązkowski – ratownik medyczny, Rafał Zimoląg – lekarz, Mariola Szatkowska – pielęgniarka)
od 2000 r. – gruntowne remonty śmigłowców Mi-2; w 2003 r. rozpoczęła się modyfikacja do wersji Mi-2 Plus
2001 r. – wybudowanie bazy HEMS i Stacji Obsługi Technicznej w Szczecinie
2001 r. – standaryzacja kabiny medycznej śmigłowca Mi-2
16.5.2004 r. – utworzenie bazy HEMS w Łodzi
2004 r. – dostawa nowego samolotu Piaggio P.180 Avanti
24.2.2005 r. – zakończenie działalności bazy HEMS w Zakopanem
3.6.2005 r. – ustawa o ustanowieniu programu wieloletniego „Wymiana śmigłowców Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Lotnicze Pogotowie Ratunkowe w latach 2005-2010”
4.6.2005 r. – utworzenie bazy HEMS w Suwałkach
2.7.2005 r. – wdrożenie do operacji śmigłowca Agusta A109E Power; pierwszy lot operacyjny
19.9.2005 r. – wydłużenie dyżuru w bazie HEMS w Warszawie od 7:00 do 23:00
29.8.2006 r. – Janusz Roguski złożył rezygnację z funkcji dyrektora SP ZOZ LPR
29.8.2006-27.3.2008 r. – dyrektorem SP ZOZ LPR był Wojciech Bukowski
16.9.2007 r. – zakończenie działalności bazy HEMS w Katowicach
22.9.2007 r. – uruchomienie działalności bazy HEMS w Gliwicach; przeniesienie z Katowic
2007 r. – odbiór samolotu Piaggio P.180 Avanti II
27.3.2008 r. – Robert Gałązkowski został dyrektorem Lotniczego Pogotowia Ratunkowego
2008 r. – umowa na zakup 23 śmigłowców Eurocopter EC 135 i symulatora lotów dla Lotniczego Pogotowia Ratunkowego
16.01.2009 r. – SP ZOZ Lotnicze Pogotowie Ratunkowe otrzymało dyplom uznania od Urzędu Lotnictwa Cywilnego w zakresie utrzymywania wysokich standardów w dziedzinie bezpieczeństwa lotniczego, pracę związaną z przystosowaniem do obowiązujących przepisów prawnych oraz dobre przygotowanie do audytów międzynarodowych
15.01.2009 r. – oficjalne przekazanie nowo wybudowanej bazy i uruchomienie Filii Lotniczego Pogotowia Ratunkowego w Płocku
18.02.2009 r. – katastrofa śmigłowca Mi-2, który rozbił się w okolicach Jarostowa lecąc na ratunek ofiarom karambolu pod Legnicą. W wypadku zginął pilot Janusz Cygański i pielęgniarz Janusz Buśko, a lekarz Andrzej Nabzdyk został ciężko ranny
10.07.2009 r. – Lotnicze Pogotowie Ratunkowe przeniosło bazę Samolotowego Zespołu Transportowego ze Szczecina na lotnisko im. F. Chopina w Warszawie
10.09.2009 r. – prezentacja pierwszego nowoczesnego śmigłowca EC 135 na lotnisku Warszawa-Babice
20.11.2009 r. – śmigłowiec Agusta 109 Power uległ zniszczeniu w wyniku zdarzenia lotniczego, do jakiego doszło po godzinie 14.00 na płycie lotniska Warszawa-Babice
7.12.2009 r. – wprowadzenie pierwszego EC 135 do służby w bazie HEMS w Krakowie
16.12.2009 r. – pilot Lotniczego Pogotowia Ratunkowego Janusz Cygański i pielęgniarz LPR Czesław Buśko, którzy zginęli w katastrofie pod Jarostowem, zostali pośmiertnie odznaczeni Krzyżami Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta RP
22.12.2009 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS w Szczecinie
22.12.2009 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS w Warszawie
8.3.2010 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS w Gdańsku
21.6.2010 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS we Wrocławiu
23.6.2010 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS w Płocku
26.7.2010 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS w Łodzi
27.7.2010 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS w Bydgoszczy
5.08.2010 r. – w Warszawie SP ZOZ Lotnicze Pogotowie Ratunkowe uroczyście zaprezentowało profesjonalny symulator lotu śmigłowca EC 135 przeznaczony do szkoleń pilotów i członków załóg HEMS
12.8.2010 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS w Poznaniu
18.8.2010 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS w Sanoku
11.10.2010 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS w Kielcach
21.10.2010 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS w Lublinie
8.12.2010 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS w Białymstoku
20.12.2010 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS w Zielonej Górze
14.2.2011 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS w Suwałkach
21.4.2011 r. – wdrożenie śmigłowca EC 135 do bazy HEMS w Gliwicach
26.04.2011 r. – ostatnia z siedemnastu baz HEMS (Olsztyn) została wyposażona w nowoczesny śmigłowiec Eurocopter EC 135. Tym samym Mi-2, po odbyciu ostatniego lotu ratowniczego, odszedł na zasłużoną emeryturę
1.7.2011 r. – baza HEMS w Warszawie rozpoczęła dyżury całodobowe
25.10.2011 r. – wprowadzenie do służby w Lotniczym Pogotowiu Ratunkowym nowoczesnych śmigłowców Eurocopter EC 135 zostało uznane Wydarzeniem Roku przez redakcje miesięcznika Rynek Zdrowia i portalu rynekzdrowia.pl. Portret Polskiej Medycyny podczas uroczystej gali odebrał Robert Gałązkowski, dyrektor SP ZOZ LPR
27.01.2012 r. – z bazy na lotnisku Warszawa-Babice odleciały trzy ostanie śmigłowce Mi-2, które zostały sprzedane
29 lutego 2012 r. – w Monachium podczas walnego zgromadzenia sygnatariuszy Robert Gałązkowski został wybrany na jednego z członków zarządu Europejskiego Stowarzyszenia Operatorów Śmigłowcowej Służby Ratownictwa Medycznego i Lotniczego Transportu Sanitarnego (EHAC). Był wówczas jedynym Polakiem zasiadającym w zarządzie EHAC
4.07.2012 r. – otwarcie nowo wybudowanej bazy HEMS w Sanoku
11.08.2012 r. – załoga HEMS z bazy w Sanoku i ratownicy Bieszczadzkiej Grupy GOPR po raz pierwszy przeprowadzili wspólną akcję z użyciem technik linowych na śmigłowcu Eurocopter EC 135
26.10.2012 r. – rozpoczęcie dyżurów w nowo wybudowanej bazie HEMS w Suwałkach; dotychczas w warunkach kontenerowych
17.12.2012 r. – na lotnisku w Szczecinie-Goleniowie odbyło się uroczyste otwarcie nowo wybudowanej Stacji Obsługi Technicznej statków powietrznych SP ZOZ Lotnicze Pogotowie Ratunkowe
18.12.2012 r. – rozpoczęcie dyżurów w nowo wybudowanej bazie HEMS w Poznaniu
17.01.2013 r. – otwarcie nowo wybudowanej bazy HEMS w Łodzi; dotychczas w warunkach kontenerowych
9.08.2013 r. – rozpoczęcie dyżurów w nowo wybudowanej bazie HEMS w Kielcach
24.9.2013 r. – rozpoczęcie dyżurów w nowo wybudowanej bazie HEMS w Gdańsku
8.10.2013 r. – rozpoczęcie dyżurów w nowo wybudowanej bazie HEMS w Krakowie (lotnisko Balice)
16-17.10.2013 r. – odbyło się pierwsze, prowadzone w języku polskim szkolenie ACRM (Aeromedical Crew Resource Management, czyli Zarządzanie Zasobami Ludzkimi w Załodze HEMS) dla personelu SP ZOZ LPR
20.12.2013 r. – rozpoczęcie dyżurów w nowo wybudowanej bazie HEMS w Zielonej Górze
3.12.2013 r. – do obiegu wchodzi kartka pocztowa z wizerunkiem śmigłowca LPR
7.04.2014 r. – oddano do użytku nowo wybudowaną bazę HEMS we Wrocławiu
15.01.2015 r. – uruchomienie całodobowych dyżurów w bazie HEMS w Krakowie
1.04.2015 r. – uruchomienie dyżurów całodobowych w bazie HEMS w Gdańsku i we Wrocławiu
29.04.2015 r. – dr Robert Gałązkowski, dyrektor SP ZOZ Lotnicze Pogotowie Ratunkowe, został ponownie wybrany na członka zarządu EHAC
27.11.2015 r. – Lotnicze Pogotowie Ratunkowe zostało nagrodzone statuetką Partnera Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. Ten zaszczytny tytuł w kategorii „instytucja publiczna roku” przyznano podczas gali organizowanej już po raz szósty przez Stowarzyszenie Partnerstwo dla Bezpieczeństwa i Krajową Radę Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego
29.12.2015 r. – cztery nowe śmigłowce H135 (wcześniejsza nazwa EC 135) zasiliły flotę Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. Pomyślnie przebiegły grudniowe odbiory techniczne w fabryce producenta w Niemczech i maszyny przebazowano do siedziby SP ZOZ LPR w Warszawie
25.07.2016 r. – na lotnisku Kraków-Czyżyny wylądowały cztery śmigłowce, by zabezpieczać Światowe Dni Młodzieży
listopad 2016 r. – Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Lotnicze Pogotowie Ratunkowe zmienił nazwę na Lotnicze Pogotowie Ratunkowe
18.11.2016 r. – inauguracja działalności nowej bazy HEMS w Ostrowie Wielkopolskim
22.11.2016 r. – oficjalnie zainaugurowano dyżur załogi HEMS w Gorzowie Wielkopolskim
24.11.2016 r. – Lotnicze Pogotowie Ratunkowe uruchomiło dwudziestą bazę HEMS. Decyzją ministra zdrowia jest ona zlokalizowana w Sokołowie Podlaskim
30.11.2016 r. – utworzenie nowej bazy w Opolu
20.09.2017 r. – w Krakowie została podpisana umowa o współpracy pomiędzy Lotniczym Pogotowiem Ratunkowym a Polską Radą Resuscytacji. Tego uroczystego aktu dokonali prof. Robert Gałązkowski, dyrektor LPR i prof. Janusz Andres, prezes PRR. Dzięki porozumieniu LPR stało się ośrodkiem akredytowanym przez Europejską Radę Resuscytacji w odniesieniu do szkolenia kadr medycznych
13.01.2018 r. – Lotnicze Pogotowie Ratunkowe zostało laureatem nagrody Benemerenti 2018 przyznawanej przez Ordynariat Polowy Wojska Polskiego
czerwiec 2018 r. – na pokładach statków powietrznych Lotniczego Pogotowia Ratunkowego pojawiły się urządzenia do mechanicznej kompresji klatki piersiowej
13-14 czerwca 2018 r. – LPR było gospodarzem międzynarodowego kongresu AIRMED w Warszawie; wydarzenie jest organizowane co trzy lata przez operatorów HEMS zrzeszonych w EHAC (Europejskie Stowarzyszenie Operatorów Śmigłowcowej Służby Ratownictwa Medycznego i Lotniczego Transportu Sanitarnego)
20.10.2018 r. – Lotnicze Pogotowie Ratunkowe zostało przyjęte w poczet członków Międzynarodowego Komitetu Ratownictwa Alpejskiego (ang. International Commission for Alpine Rescue – ICAR). Wręczenie aktu członkostwa odbyło się podczas Kongresu ICAR w Chamonix we Francji
16.11.2018 r. – otwarcie nowo wybudowanej bazy HEMS w Ostrowie Wielkopolskim; dotychczas w warunkach kontenerowych
20.12.2018 r. – w Warszawie odbyło się przekazanie dla Lotniczego Pogotowia Ratunkowego trzech samolotów Tecnam P2008JC MkII i dwóch śmigłowców Robinson R-44 Raven II. Statki powietrzne będą wykorzystywane do szkoleń realizowanych w ramach programu wieloletniego, który ma na celu zapobieżenie negatywnym skutkom deficytu pilotów śmigłowcowych w służbie HEMS
7.03.2019 r. – pierwsza misja HEMS z użyciem gogli NVG w LPR (Ratownik 12)
9.5.2019 r. – rozpoczęcie dyżurów w nowej bazie HEMS w Opolu; dotychczas infrastruktura tymczasowa
23.5.2019 r. – rozpoczęcie dyżurów w nowej bazie HEMS w Gorzowie Wielkopolskim; dotychczas infrastruktura tymczasowa
14.08.2019 r. – przekroczona została liczba 300 000 lądowań od wprowadzenia śmigłowców EC135 w Lotniczym Pogotowiu Ratunkowym
10.9.2019 r. – otwarcie nowo wybudowanej bazy HEMS w Olsztynie (Gryźlinach); przeniesienie z Dajtek
25.09.2019 r. – otwarcie nowo wybudowanej bazy w HEMS w Lublinie (Świdniku); przeniesienie z Radawca
4.10.2019 r. – otwarcie nowo wybudowanej bazy HEMS w Sokołowie Podlaskim; dotychczas w warunkach kontenerowych
13.12.2019 r. – podpisanie umowy na zakup dwóch samolotów Bombardier Learjet 75 Liberty
16.12.2019 r. – tymczasowe przeniesienie bazy HEMS z Gliwic na lotnisko Kaniów
23.10.2020 r. – otwarcie nowo wybudowanej bazy w HEMS w Katowicach (Muchowcu); przeniesienie z Kaniowa
25.11.2020 r. – otwarcie nowo wybudowanej bazy HEMS w Bydgoszczy (Żołędowie); przeniesienie z lotniska Bydgoszcz-Szwederowo
10.03.2022 r. – Robert Gałązkowski, dyrektor Lotniczego Pogotowia Ratunkowego, został uhonorowany nagrodą Diament OPZZ za 2020 rok
29.03.2021 r. – Lotnicze Pogotowie Ratunkowe otrzymało Błękitnego Cumulusa 2020 w kategorii ratownictwo i służby medyczne
16.12.2021 r. – w Warszawie wylądował pierwszy z dwóch samolotów Bombardier Learjet 75 Liberty zakupionych dla Lotniczego Pogotowia Ratunkowego
20.12.2021 r. – do Warszawy przebazowano drugi z nowo zakupionych samolotów Bombardier Learjet 75 Liberty
13.01.2022 r. – zakończyła się gruntowna przebudowa bazy Lotniczego Pogotowia Ratunkowego w Białymstoku
13.03.2022 r. – flota EC 135 / H135 osiągnęła 100 000 godzin nalotu
28.06.2022 r. – otwarcie nowo wybudowanej bazy Lotniczego Pogotowia Ratunkowego w Krakowie (Kokotowie); przeniesienie z lotniska Kraków-Balice
10.11.2023 r. – Jacek Siewiera, szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego, wręczył, w imieniu prezydenta RP, odznaczenia państwowe przedstawicielom Lotniczego Pogotowia Ratunkowego zaangażowanym w pomoc medyczną na terenie Ukrainy:
prof. Robert Gałązkowski – dyrektor LPR – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
Adam Burakowski – zastępca dyrektora ds. medycznych – Brązowy Krzyż Zasługi,
Anna Buczek – dyrektor regionalny Regionu Wschodniego – Medal za Ofiarność i Odwagę,
dr n. o zdr. Marcin Podgórski – zastępca dyrektora ds. ratownictwa medycznego, organizacji i planowania – Medal za Ofiarność i Odwagę.
1.01.2024 r. – w Lotniczym Pogotowiu Ratunkowym został zrealizowany plan, który zakładał funkcjonowanie sześciu całodobowych baz HEMS w Polsce; bazy w Poznaniu i Lublinie rozpoczęły dyżury całodobowe
12.02.2024 r. – profesor Robert Gałązkowski zakończył misję dyrektora Lotniczego Pogotowia Ratunkowego
1.03.2024 r. – flota Bombardierów Lotniczego Pogotowia Ratunkowego, składająca się z dwóch maszyn Learjet 75 Liberty, przekroczyła nalot 1000 godzin
8.04.2024 r. – otwarcie nowo wybudowanej bazy HEMS w Warszawie i Stacji Obsługi Technicznej Warszawa-Babice
23.05.2024 r. – ostatni lot samolotu Piaggio P.180 Avanti o znakach rejestracyjnych SP-MXH; przebazowanie na lotnisko Warszawa-Babice
1.06.2024 r. – dr n. o zdr. Marcin Podgórski został wybrany na stanowisko dyrektora LPR
16-17.09.2024 r. – LPR było gospodarzem 24. spotkania Euphorea
wrzesień-październik 2024 r. – zaangażowanie Lotniczego Pogotowia Ratunkowego w czasie powodzi na południu Polski; uruchomiono dwie dodatkowe załogi HEMS z możliwością wykonywania technik linowych
8.11.2024 r. – Lotnicze Pogotowie Ratunkowe zostało finalistą 7. edycji Konkursu „Zdrowa Przyszłość – Inspiracje”. Nagrodę przyznano w kategorii „Nowatorskie rozwiązania, produkty i usługi poprawiające jakość życia, zdrowia, dostęp do usług”
styczeń 2025 r. – flota 27 śmigłowców EC135/H135 wykorzystywanych przez Lotnicze Pogotowie Ratunkowe przekroczyła łączny nalot 125 000 godzin
29 stycznia 2025 r. – flota śmigłowców EC135/H135 użytkowanych przez załogi Lotniczego Pogotowia Ratunkowego przekroczyła pół miliona lądowań